Sleerit in Tremblant

Als je aankomt op het ontmoetingspunt, verwelkomt een koetsier in een bontjas en gevoerde hoed je en helpt je in de gestoffeerde slee, waar wollen dekens en gevoerde zittingen op je wachten. Er worden olielantaarns aangestoken en het zachte gehinnik van de Percheron paarden luidt het begin van de rit in.

Het pad slingert langs besneeuwde dennenbomen en glimpsen van het Tremblant meer, dat een bevroren spiegel is geworden. De koetsier verhoogt het tempo zodat je hertensporen kunt zien en, met een beetje geluk, een witte uil onder de maan kunt zien toeteren.

Halverwege de reis stopt de slee bij een kampvuur op een beschutte open plek. Mokken dampende warme chocolademelk en geroosterde marshmallows vullen je krachten aan terwijl je gids verhalen vertelt over Algonquin overleveringen en de avonturen van vroege Franse ontdekkingsreizigers. Met warme handen en een blij hart neem je weer plaats en de terugreis wordt een levend tafereel: gerammel, stomende adem en het verlichte silhouet van de berg in de verte.