Dingen die je niet mag missen bij de Sagrada Familia Barcelona

De Sagrada Familia is Gaudí's beroemdste werk; meer dan 100 jaar in de maak, het is de enige grote tempel die nog steeds in aanbouw is. Het is ook een van de meest bezochte monumenten in Barcelona, dus op uw lijst van dingen die u moet zien en doen in de stad, mag een stop bij de prachtige basiliek niet ontbreken.

Hoewel hij nog in aanbouw is, zijn de meeste bouwwerkzaamheden voltooid en kun je nu zonder problemen het interieur van de kerk bezoeken. Je moet er alleen voor zorgen dat je je kaartje voor de Sagrada Familia hebt en vooraf de openingstijden van de Sagrada Familia controleren.

Hoewel je je vast afvraagt, wat zal ik zien tijdens deze rondleiding door de Sagrada Familia en is het echt de moeite waard? Het korte antwoord is: Ja! Het langere antwoord is het volgende: alle elementen of ruimtes waar u op moet letten om u te vergapen aan het artistieke werk en het vernuft dat al meer dan een eeuw binnen de grenzen van deze ruimte plaatsvindt.

Het interieur van het middenschip van de Sagrada Familia bestaat uit een reeks zuilen die qua vorm en hoogte veel weg hebben van de stammen van bomen in een loofbos. Deze bijzondere vorm is geen toeval, maar het resultaat van Gaudí's eigen evolutie als architect, die in de loop der jaren een zeer uitgesproken eigen stijl ontwikkelde, die wij tegenwoordig naturalistisch-modernistisch noemen.

De bijzondere vorm van Gaudí's kolommen stelt hem in staat zich te bevrijden van de steunberen die kenmerkend zijn voor de gotische stijl, wat resulteert in een lichte, slanke structuur die hoog en elegant oprijst naar het dak. De funderingen van dit deel van het bouwwerk begonnen in 1987, in 1997 waren de zijgewelven klaar en in 2010 werd het centrale gewelf met een groot feest voltooid.

Net als bij andere belangrijke religieuze tempels zijn de meeste beelden van de Sagrada Familia rechtstreeks geplaatst op de verschillende gevels waaruit het bouwwerk bestaat.

Gaudí geloofde dat het toevoegen van verschillende sculpturale elementen aan de buitenkant hem zou helpen om meer aandacht van mensen naar zijn gebouw te trekken. Binnen vindt u echter een aantal beelden van Jozef, Maria, Jezus en Sant Jordi.

De apsis werd in 1984 door Gaudí gebouwd. In architectonische termen is de apsis het deel van de kerk dat het altaar herbergt, waardoor het een van de belangrijkste elementen is van elke religieuze tempel. In tegenstelling tot wat u zou verwachten, zijn het altaargedeelte en de apsis van LaSagrada Familia relatief eenvoudig wat betreft het aantal elementen, maar de symboliek is sterk aanwezig.

Omzoomd door kapellen en trappen aan weerszijden, vindt u bij het altaargedeelte een lichte structuur waarvan de openingen de basiliek in licht baden, de binnenmuren zijn versierd met engelen en traanvormige druppels. Het altaar bevindt zich in het midden van de basiliek op een verhoogd platform, daarboven staat een kruis met een baldakijn dat op zijn beurt wordt gesierd door talrijke wijnranken.

Neem tijdens uw bezoek aan de Sagrada Familia de tijd om de prachtige gebrandschilderde ramen van het interieur te bekijken. Veel deskundigen zeggen dat als Gaudí nog zou leven dit misschien wel een van zijn favoriete elementen in de hele tempel zou zijn, vanwege de overduidelijke liefde van de architect voor kleur in zijn werk. De indrukwekkende glas-in-loodramen binnenin doen dienst om de structuur te kleuren met melancholische tinten rood, oranje, groen en blauwachtig licht.

Elk van de vele glas-in-loodramen is zo geplaatst dat een ideaal evenwicht wordt bereikt, met felgekleurde ramen aan de onderkant en transparante ramen aan de bovenkant, waardoor het interieur efficiënt wordt verlicht en tegelijkertijd de vele architectonische details en elementen in het gewelfde plafond van de structuur worden benadrukt. Prachtig!

Tot 2016 werd de sacristie van de Sagrada Família gekenmerkt door een voor bezoekers gesloten ruimte; de voor de kerk verantwoordelijke autoriteiten hebben hier echter een tentoonstelling ingericht onder de naam Camí de la Litúrgia.

Talrijke voorwerpen die Gaudí zelf voor de liturgie ontwierp, worden hier tentoongesteld; de collectie bestaat voor 100% uit originele voorwerpen van getalenteerde kunstenaars, maar ook vrij getrouwe kopieën.

Tot de hoogtepunten behoren een tenebrarium van smeedijzer, de tweebenige kandelaar, drie krukjes, een stoel, een troon en twee knielaars. Tenslotte zijn er twee kasten, waarvan de ene dient voor het opbergen van de liturgische gewaden die bij de vieringen van het Woord worden gedragen en de andere voor het bewaren van liturgische voorwerpen.

Hoewel er nog steeds gebouwd wordt, zijn sommige torens van de Sagrada Familia nu open voor het publiek. Ik raad je ten zeerste aan de rondleiding te volgen, want vanaf deze locatie krijg je een prachtig uitzicht over Barcelona, maar kun je ook veel van de sculpturale details van de buitenkant van de gevel op korte afstand zien.

Het is goed om in gedachten te houden dat het oorspronkelijke project van de Sagrada Familia voorzag in de bouw van in totaal 18 torens; 12 daarvan zijn gewijd aan de 12 apostelen, 4 aan de vier evangelisten en tenslotte elk één aan de Maagd Maria en Jezus. De hoogste toren zal de toren van Jezus zijn met een indrukwekkende 172,5 meter, waarmee het de hoogste kerk ter wereld wordt.

Als u het creatieve proces achter het ontwerp van La Sagrada Familia, Gaudí's bouwtechniek en de geschiedenis van de kerk zelf echt wilt begrijpen, breng dan zeker een bezoek aan het kleine museum binnen La Sagrada Familia. Deze ruimte toont een verzameling fantastische modellen die Gaudí en de leden van zijn atelier maakten om de plannen en structurele analyses op te stellen die de bouw van het ambitieuze project mogelijk maakten.

Het museum bevindt zich naast de crypte, dezelfde ruimte die Gaudí gebruikte als zijn atelier en waar hij tot aan zijn dood heeft gewerkt.

Het is belangrijk om te onthouden dat architecten in 1880 niet beschikten over geavanceerde computersoftware om hun ideeën te bestuderen en te visualiseren, zodat modellen een essentieel hulpmiddel waren bij het opstellen van zelfs het kleinste project. Tijdens de Spaanse burgeroorlog van 1936 werd het atelier van Gaudí geplunderd en verbrand en werden de maquettes vernietigd; toen het conflict voorbij was, verzamelden medewerkers en vrienden van de architect de resten en begonnen zij de vernietigde maquettes weer in elkaar te zetten. Deze daad van vandalisme betekende grote vertragingen in het werk in de daaropvolgende jaren.

De crypte van de Sagrada Familia is een ondergrondse kapel net onder de apsis. Het was de eerste plaats in de kerk die werd opengesteld voor de eredienst en een van de weinige ruimtes die Gaudí nog voor zijn dood kon voltooien. Het stoffelijk overschot van de beroemde Catalaanse architect werd hier begraven na zijn plotselinge en tragische dood.

De crypte-ruimte heeft een heel andere bouwstijl dan de rest van het werk, omdat Gaudí in dit deel van de kerk geen noemenswaardige wijzigingen aanbracht en bijna in zijn geheel het ontwerp in neogotische stijl handhaafde dat de eerste architect van het project, Francisco del Villar, voor de hele kerk had voorgesteld.

De enige wijzigingen van Gaudí betroffen de plaats van het altaar en de trap, en openingen om de verlichting en de ventilatie te verbeteren. Het is de moeite waard deze ruimte te bekijken om het contrast te zien tussen wat de Sagrada Familia had kunnen zijn als de oorspronkelijke ideeën waren gevolgd en als Gaudí's creatieve rusteloosheid niet had ingegrepen.

"Een juweel in een juwelenkistje" is de uitdrukking die is gebruikt om het prachtige orgel uit 1896 in de Sagrada Família te beschrijven. Het bevindt zich in de crypte, vlakbij het graf van Gaudí.

Gebouwd door de Franse firma Cavaillé-Coll en beschouwd als een van de mooiste voorbeelden van de romantische stijl in de wereld, bestaat het prachtige kunstwerk uit twee organen, drie klavieren en in totaal 1492 pijpen. Het heeft in totaal 26 verschillende soorten klankcombinaties en na enkele renovaties is het binnenin uitgerust met computers die combinaties van registers onthouden, zodat het instrument zonder de aanwezigheid van een organist kan worden bespeeld.

Hoewel het geen interieur is, is het onmogelijk La Sagrada Familia te bezoeken zonder de tijd te nemen om de imposante gevels te bewonderen, die bestaan uit talrijke torens vol ingewikkelde details.

Geboortegevel

Het enige deel van de voorgevel van de kerk dat Gaudí voor zijn plotselinge dood kon bouwen, deze belangrijke gevel is gewijd aan de geboorte van Christus en is het meest gedetailleerd. Hij werd uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed. Naast het ontwerp van de gevel bestaat het bouwwerk uit vier imposante klokkentorens.

De kunstenaars en beeldhouwers wier werken op de Geboortegevel te zien zijn, zijn creaties van gerenommeerde figuren als: Llorenc Matamala i Piñol, Carles Mani i Roig en Jaume Busquets.

Gevel van de Gloria

De gevel van de Gloria aan de Calle Mallorca is de meest recente van de drie gevels en is gewijd aan de Glorie van Jezus. Gaudí heeft alleen een structuurstudie en een symbolisch plan met eerste ideeën voor het ontwerp van deze gevel nagelaten; digitale architectuurmodellen en gespecialiseerde software zijn van grote hulp geweest bij het voltooien van het oorspronkelijke idee.

Passiefaçade

Gelegen aan de Carrer Sardenya en gericht naar het westen, is dit de gevel die de passie en de dood van Jezus voorstelt. In vergelijking met de andere is deze gevel iets soberder, met minder elementen en scherpe geometrische vormen. Het meest opvallende element is wellicht de portiek bestaande uit 6 schuine zuilen die de kroonlijst ondersteunen. Deze gevel bevat ook beelden van Subirachs.