De Brug der Zuchten: alles wat u moet weten

Met meer dan 400 bruggen die de kanalen van Venetië overspannen, moet de Brug der Zuchten op je lijstje staan. Hoewel de brug een duistere geschiedenis heeft omdat hij werd gebruikt om gevangenen te vervoeren, is het tegenwoordig een van de meest romantische plekken in Venetië. Er is zelfs een beroemde traditie verbonden aan deze brug.

Ik nodig je uit om deze traditie te leren kennen, om de geheimen rond deze brug te leren kennen, om te genieten van het uitzicht dat het biedt en om de architectonische en artistieke kant van dit bouwwerk te aanschouwen.

De Brug der Zuchten is niet in de open lucht zoals de andere bruggen in Venetië, maar loopt langs de achtergevel van het Dogenpaleis. Het blijkt een soort afgesloten tunnel te zijn die een voormalige gevangenis van de inquisitie met het paleis verbindt, dus de enige manier om de brug over te steken en naar binnen te gaan is door een ticket voor het Dogenpaleis te boeken.

Tijdens de wandeling over de Brug der Zuchten naar de gevangenissen loop je op dezelfde plek en heb je hetzelfde uitzicht als de gevangenen eeuwen geleden hadden. Tegelijkertijd zul je ook zien dat het voetpad van de brug in twee delen is verdeeld en gescheiden door een muur. Dit werd gedaan zodat gevangenen die in tegengestelde richtingen liepen elkaar nooit konden zien of kruisen.

Ik raad aan om de binnenkant van de brug zowel overdag als 's nachts te bezoeken, omdat het uitzicht compleet verandert. Zowel de temperatuur binnen als het uitzicht vanuit de ramen van de brug zijn op beide momenten van de dag heel anders.

Deze iconische bezienswaardigheid in Venetië, door de lokale bevolking de Ponte dei Sospiri genoemd, werd in 1600 gebouwd en verbindt het Dogenpaleis met de historische gevangenis aan de overkant van het kanaal.

Het moet gezegd worden dat de geschiedenis van de brug enigszins duister is. Aanvankelijk werden gevangenen die in Venetië terechtstonden vastgehouden in de ondergrondse gevangeniskamers in het Dogenpaleis. Toen het aantal gevangenen echter toenam, werd de gevangenis uitgebreid naar een gebouw aan de overkant van het kanaal dat de Nieuwe Gevangenis werd genoemd, en de Brug der Zuchten werd voornamelijk gebouwd om gevangenen rechtstreeks van hun proces naar hun cellen te vervoeren.

Volgens de legende komt de naam van de brug van de zuchten van de gevangenen die de brug overstaken op weg naar hun gevangeniscellen of executiekamer, waarbij ze hun laatste glimp van de schoonheid van Venetië opvingen door de kleine ramen. De brug werd een symbolisch monument van Venetië toen de veelgeprezen romantische dichter Lord Byron het noemde in zijn boek uit 1812 Childe Harold's Pilgrimage.

De eenvoudigste manier om de Brug der Zuchten van buitenaf te zien is door op een van de naburige bruggen te stappen. De makkelijkst te bereiken brug is de Paglia-brug naast het San Marcoplein en net achter het Dogenpaleis. Hoewel het een van de drukste bruggen in Venetië is, zou ik aanraden om er heen te gaan omdat het licht van achteren komt en de Brug der Zuchten perfect verlicht - precies wat je nodig hebt voor een foto van hoge kwaliteit!

De andere optie is de Canonica-brug, een veel minder populaire brug en een die niet aan een van de hoofdstraten van de stad ligt. Vanaf dit punt kun je niet alleen de Brug der Zuchten bewonderen zonder ongeduldig belaagd te worden door andere toeristen, maar je kunt ook een foto maken van de lagune achter de brug - een perfecte combinatie!

Als je zin hebt om jezelf te verwennen, dan is de meest luxueuze manier om de brug te bekijken het boeken van een gondeltocht. Ze zijn een beetje prijzig, maar je kunt direct onder de brug doorvaren en mentale of echte foto's maken wanneer je maar wilt en vanuit welke hoek je maar wilt.

Prijzen voor gondeltochten

• Overdag betaal je 80 euro voor een ritje van een half uur. Voor elke extra twintig minuten betaal je 40 euro extra.
• s Avonds betaal je 100 euro voor een rit van 40 minuten en 50 euro voor elke extra 20 minuten.
• De voordeligste manier is zeker om de ervaring te delen met andere toeristen of vrienden.
• Voor meer informatie raad ik je dit bericht over gondelprijzen aan.

Venetië is altijd vol met toeristen en de Brug der Zuchten is een van de populairste bezienswaardigheden in Venetië. Idealiter bezoek je de brug tijdens het laagseizoen (d.w.z. alle maanden behalve juni, juli en augustus) in Venetië, wanneer de stad relatief minder druk is met toeristen. Op deze manier kun je niet alleen de binnenkant van de brug bezoeken en deze van een afstand bekijken zonder gestoord te worden, maar kun je ook in meer rust en comfort een rondleiding door Venetië boeken.

Als je echter in juli, augustus of tijdens het carnavalsseizoen naar Venetië gaat, heb je geen andere keuze dan de brug te bezoeken tijdens daluren (wanneer er minder toeristen op de brug zijn). Ik raad aan om er 's ochtends vroeg heen te gaan (tussen 8:30 en 11), of 's middags/'s avonds (tussen 6 en 8), omdat de brug op zulke late uren niet vaak wordt bezocht.

Vergeet niet dat de Brug der Zuchten een van de meest gefotografeerde plekken in de stad is. Als je een foto van de buitenkant wilt maken, maakt de tijd niet veel uit. Hoewel, uit ervaring, de beste tijd voor een souvenirfoto tussen een uur en 30 minuten voor zonsondergang is. En als het vanaf een punt op gelijke of lagere hoogte is, des te beter.

Deze prachtige brug hangt over het Rio Palazzo kanaal, is ongeveer 11 meter hoog en is gemaakt van prachtig wit Istrisch marmer. Als je dit gebouw beter bekijkt, zie je twintig maskerkoppen.

De zeer sierlijke brug is ook gemaakt van witte kalksteen, een materiaal dat typerend is voor de meeste gebouwen die tijdens de Renaissance in Venetië werden gebouwd. De architect Antonio Contino was de neef en leerling van Antonio da Ponte, dezelfde man die het beroemdste viaduct van Venetië ontwierp, de Rialtobrug. Merkwaardig, nietwaar?

De boogbrug is niet open zoals de meeste bruggen in de stad en heeft slechts twee kleine rechthoekige rastervensters. Daarom kun je de binnenkant van de brug alleen bezoeken als je toegang hebt tot het Dogenpaleis. De brug heeft een loopbrug die is verdeeld in twee delen, elk met dezelfde oppervlakte als de andere - geen centimeter meer! Je voelt de invloed van de perfectie die de Renaissance had gezaaid.

Natuurlijk kun je de Brug der Zuchten op elk moment van de dag zien, want de brug is goed zichtbaar en 's avonds is hij goed verlicht. Aan de andere kant, als je binnen wilt blijven en vanaf de binnenpaden van de brug naar buiten wilt kijken, hoef je je geen zorgen te maken, want de brug is open **van 8.30 uur 's ochtends tot 20.00 uur **'s avonds. De brug is **echter gesloten voor het publiek op 25 december, 1 januari en 6 januari.

Er moet een klein onderscheid worden gemaakt in de toegangsprijzen. Degenen die gratis naar binnen kunnen en degenen die een toegangsprijs van ongeveer 10 euro per persoon moeten betalen. Vergeet niet dat er geen bezoek is voor alleen de brug, want om bij de brug te komen moet je via het Dogenpaleis naar binnen.

• Gratis toegang: Dit geldt voor inwoners van Venetië, ICOM-leden, gehandicapten met een begeleider, gediplomeerde gidsen en tolken en kinderen tot vijf jaar.
• 10 euro toegangsprijs: Voor alle andere gevallen.

De Brug der Zuchten is een van de beste bruggen in Venetië. Het is logisch dat je, afhankelijk van het gebied waar je je bevindt, de ene of de andere manier moet kiezen om bij de beroemde Brug der Zuchten te komen. Weten hoe je Venetië kunt bereiken is echter essentieel om tijd en geld te besparen.

• Vanaf Piazzale Roma kun je het beste met de vaporetto reizen. In dit geval raad ik je lijn 1 aan die stopt bij Vallaresso, lijn 2 die stopt bij Giardinetti of lijnen (5.1 of 4.1) die stoppen bij de halte San Zaccaria.
• Vanaf hettreinstation Venetië Santa Lucia kun je het beste met de vaporetto reizen. Ik raad lijn 1 aan die stopt bij San Zaccaria of lijn 2 die stopt bij Giardinetti.
• Vanaf Venetië Lido kun je kiezen voor vaporetto lijn 1 die stopt bij Vallaresso, of lijn 5.2 die stopt bij San Zaccaria.

Vandaag de dag wordt de brug geassocieerd met een andere legende, die vertelt dat als een stel elkaar kust tijdens een gondelrit onder de brug bij zonsondergang, ze eeuwige liefde zullen krijgen. Bovendien is het typische beeld van twee geliefden die bij zonsondergang in een gondel varen niets meer of minder dan een simulatie van het varen onder deze brug. Klinkt dat bekend? Als je een liefhebber van romantiek bent, zal er zeker een belletje gaan rinkelen.

Bovendien, als je bij zonsondergang naar buiten gaat in Venetië en in de buurt van de brug komt, zul je zien hoe de meeste koppels deze traditie volgen, sommigen komen zelfs samen als het al donker is in Venetië. Een traditie die deel is gaan uitmaken van de Italiaanse cultuur.

In het verleden associeerde niet iedereen de brug met iets romantisch, maar eerder met iets treurigs en treurigs, omdat het diende als een doorgang voor gevangenen om hun cel in te gaan of om naar hun executie gebracht te worden. Vandaag de dag wordt dat idee niet meer overwogen. Sterker nog, sinds de romantische dichter Lord Byron over deze iconische brug begon te schrijven, duurde het niet lang voordat de legende van de zuchten van het lijden werd vervangen door een legende waarin de zuchten van geluk en liefde waren.